قطعه ای ارزشمند از کتاب اندرو متیوس

شهامت
آسایش ابتدا به صورت یک خدمتگزار است و بعد تبدیل به یک ارباب می شود. "کهلیل جبران"
آدمها با آواز خواندن زیر باران ترانه می سازند، اما در زندگی واقعی وقتی خیس می شوند، شکایت می کنند. مردم از تماشای فیلمهای ایندیانا جونز و رنجهایی که در گذر از غار پر از مار و عنکبوت تحمل می کند، لذت می برند، اما وقتی سیستم تهویه دفتر کارشان خراب می شود، خیلی عصبانی می شوند. شاید اگر این همه ماجراجویی را در تلویزیون و سینما نمی دیدیم، در زندگی واقعی بیشتر به ماجراجویی می پرداختیم. انسان امروز ارزش بسیاری برای آسایش" قائل است. بخش اعظم نگرانیهای ما ناشی از این است که ما به آسایش و راحت طلبی عادت کرده ایم. برنامه پرواز هواپیماها باید همیشه دقیق باشد. حمل بار باید همیشه آسان انجام شود. ارسال حواله های بانکی باید راحت انجام شود.
راحتی بیش از حد کسالت ایجاد می کند. انباشتن مغز با این بایدها و نبایدها، به بی تحرکی مغز منجر می شود. هر چه برای زندگی و احساسات خود کمتر قانون تعیین کنید، راحت تر می توانید در برابر اتفاقات واکنش نشان دهید.
ما در زندگی با مشکلاتی روبرو می شویم، مورد انتقاد قرار می گیریم، طرد می شویم، خسته و بی پول می شویم. وقتی روزهای بد فرا می رسند، آنها را به عنوان بخشی از زندگی عادی قبول کنید. به هر حال زندگی تنوع می خواهد؟
نکته دیگر این است که شهامت بیشتر از هوش به کار می آید و این باعث آزار بعضی از افراد می شود.
فرد می گوید: "من خیلی باهوشم. دو مدرک دانشگاهی دارم و نمی توانم بپذیرم که آدمهای کم هوش تر از من، شغلها و درآمدهایی بیشتر از من داشته باشند. این را به عنوان یک اصل بپذیرید: "پاداش نصیب افرادی می شود که یا شهرت خود را به خطر می اندازند و یا خود را و یا هر دو را؟"

خلاصه کلام
شهامت به معنای نترسیدن نیست. شهامت عمل کردن با وجود ترس است. کسانی که هیچ کاری انجام نمی دهند، درست به اندازه افرادی که به خطرات بزرگی دست می زنند، می ترسند. تنها تفاوت آنها این است که گروه اول از چیزهای کوچک می ترسند. اگر قرار است بترسیم، چرا از چیزهای بزرگ نترسیم؟
"آیا فقط از آنهایی درس گرفته اید که شما را تحسین کرده اند یا برای تان دل سوزانده اند؟ آیا از آنانی که طردتان کرده اند و یا در مقابلتان ایستاده اند، ادرس نگرفته اید؟"
"والت ویتن" 
اغواکننده است که خود را در محاصره دوستان و همکارانی ببینیم که مدام ما را تأیید می کنند. بنابراین وقتی اوضاع به هم می ریزد، دست کم کسانی هستند که به ما بگویند تقصیر تو نیست. اما چه خوب است که افرادی هم باشند که ما چالش بکشند.

موضع بگیرید
پیروی از قلب، به معنای ملایمت نیست. دنیا خشن است و قوانین طبیعت نیز جدی هستند. بره ضعیف خوراک روباه می شود. 
همین طور است! اگر ضعیف باشید، افراد روباه صفت شما را به عنوان آسان شکار می کنند.
روزی قورباغه ای در کنار نهری نشسته بود که عقربی آمد و گفت: "آقا قورباغه می خواهم از نهر بگذرم، اما شنا بلد نیستم، ممکن است مرا پشت خود بگذارید و آن سوی نهر ببرید؟"
قورباغه گفت: "اما تو عقرب هستی و عقربها قورباغه ها را نیش می زنند!؟ عقرب گفت: "چرا نیش بزنم؟ من می خواهم به آن طرف بروم." قورباغه قبول کرد.
درست در اواسط راه، عقرب قورباغه را نیش زد. قورباغه در حالی که از درد به خود می پیچید و آخرین نفسهایش را می کشید، گفت: "چرا این کار را کردی؟ حالا هر دو غرق می شویم؟
عقرب گفت: "من یک عقربم. عقربها باید قورباغه ها را نیش بزنند؟"
مراقب عقربها باشید! در اطراف شما آدمهایی هستند که برای آنها مهم نیست غرق شوند، به شرط آنکه شما را هم با خود ببرند.
از بعضی از افراد باید دوری کنید. در مقابل بعضی دیگر باید بایستید و بجنگید. چه موقع باید موضع بگیریم؟ کافی است از خود سؤال کنید: "آیا احساس من عادلانه است؟ اگر این طور است، موضع بگیرید، از خود دفاع کنید و به این که دیگران در مورد شما چه خواهند گفت، اهمیت ندهید.
شما می توانید برای جلب محبت دیگران، خود را زیر پا بگذارید و از حق خود بگذرید، اما در پایان می بینید که نه تنها محبتی به دست نیاورده اید، بلکه شخصیت واقعی خود را نیز از دست داده اید.
در پایان راهی نمی ماند، جز اینکه به هدایتگر درونی خود اتکاء کنید و یا پیرو قلب تان باشید.